14 lutego w Domu Polskim. Nagrody dla uczestników konkursu na dzień świętego Walentego.

Historia Święta Zakochanych

Jak wynika z dostępnych informacji, początki walentynek sięgają czasów starożytności. 15 lutego w starożytnym Rzymie uroczyście obchodzono tzw. wigilię Luperkaliów, czyli święta ku czci bożka płodności i urodzaju. W trakcie uroczystości mężczyźni wrzucali do urny zapisane skrawki papieru. Widniały na nich imiona wszystkich dziewcząt mieszkających w Rzymie. W urnie znajdowały się także krótkie wierszyki miłosne. Na koniec dnia odbywało się losowanie karteczek, co miało na celu połączenie par. Stworzone w ten sposób pary musiały dotrzymać sobie towarzystwa do końca obchodów.

Jednakże na popularności zyskały dopiero w latach 90. XX wieku. Obchody tego święta prawdopodobnie trafiły do nas prosto z Bawarii i Tyrolu. Związane są one z tamtejszym kultem świętego Walentego. Za jeden ze zwyczajów walentynkowych uznaje się wysyłanie listów, w których zakochani wyznają sobie miłość.

Warto wspomnieć, że nazwa tego święta pochodzi od imienia kapłana, który oddał życie za miłość. Postać świętego Walentego obecna jest także w liturgii Kościoła katolickiego odprawianej 14 lutego.

Kim był św. Walenty?

Święty Walenty był rzymskim kapłanem. Udzielał on ślubów zakochanym parom. Władający wtedy cesarz Klaudiusz II wprowadził zakaz udzielania ślubów, gdyż uważał on, że najlepszym żołnierzem jest samotny mężczyzna w przedziale wiekowym od 18 do 35 lat. Ksiądz Walenty nie dostosował się do zakazu władcy i praktykował udzielanie sakramentu ślubu. W konsekwencji swoich poczynań został wtrącony do więzienia. Podaje się, że zadurzył się tam w niewidomej dziewczynie – córce swojego stróża więziennego. Jak głoszą legendy – dziewczyna pod wpływem uczuć Walentego odzyskała wzrok. Gdy cesarz dowiedział się o tym fakcie, wydał rozkaz ścięcia kapłanowi głowy. Od tej pory kapłan Walenty został patronem zakochanych.

Dziennik Bałtycki

Kategorie: Bielce